این مقال گذری است از خواستن و توانستن و به رخ کشاندن، دمی برای حفظ یک وجب از خاک کشور و دمی دیگر برای رزم علم و دانش و داشتن اولینهای دنیا؛ گذری از حماسههای دیروز و ایدههای ناب امروز؛ ایدههای نابی که از چشمه ایثار میجوشد و در فرزندان اسرا و جانبازان این مرز و بوم متبلور میشود، با هم بخوانیم کارستانهای فرزندان جانبازان و اسرای این کهنه دیار را.
عصر دیلم -همدان: این مقال گذری است از کار برای کشور، روزی دست خالی در فکه و جزیره مجنون و اروند و روز دیگر با دست پر از اسلحه علم کنجی از وطن، دو نسلی که از یک رگ و ریشه هستند و به دنبال آبادی و استقلال ایران. این مقال گذری است از پدرانی که روزی رقص خاکریز را به تماشا نشستند و روز دیگر بر بلندای نام ایران؛ گذری از فرزندانی که شاهد رد جراحت بودند بر آشیانه تن پدر و امروز با طنین نام ایران در دنیا مرهم شدند زخمهای هشت سال دفاع را. این مقال گذری است از خواستن و توانستن و به رخ کشاندن، دمی برای حفظ یک وجب از خاک کشور و دمی دیگر برای رزم علم و دانش و داشتن اولینهای دنیا؛ گذری از حماسههای دیروز و ایدههای ناب امروز. ایدههای نابی که از چشمه ایثار میجوشد و در فرزندان اسرا و جانبازان این مرز و بوم متبلور میشود. با هم بخوانیم کارستانهای فرزندان جانبازان و اسرای این کهنه دیار را که همچون تاجی بر تارک این سرزمین میدرخشد. کاری که از کارستان کم ندارد کمی مهمان کلام «امید پورهئی»، دکترای تخصصی شیمی میشویم؛ پژوهشگری که در حیطه محیط زیست فعالیت میکند و استارتاپ برتر کشور در حوزه بیوتکنولوژی است، البته که شمار افتخارات امید یکی و دو مورد نیست و میتوان او را جزو جوانان برگزیده کشور با ایدههای ناب دانست. شماری از افتخارات این فرزند اسیر و جانباز جنگ تحمیلی از این قرار است، برگزیده جشنواره رویش بنیاد ملی نخبگان، رتبه اول و دریافت کننده جایزه ویژه تجاریسازی جشنواره اندیشمندان دانشمندان جوان، رتبه اول جشنواره ملی توسکا، برگزیده جشنواره ایده تا محصول دانشگاه تهران و ایدهپرور برتر صنعتی محیطزیست استان همدان. این جوان پژوهشگر هنوز هم حرف برای گفتن دارد، او دارای چندین عنوان مقاله تخصصی در مجلات بینالمللی ISI است و برگزیده چند چالش صنعتی ملی در حوزه محیطزیست و حالا ردای خواستن توانستن است را با اقتدار بیشتری به تن کرده و اسکرابر هیبریدی نوین را به منصه ظهور رسانده است. او مدیرعامل گروه برگ، شرکتی در آستانه ارتقا و دانش بنیانی است و برای اولین بار در کشور اقدام به ساخت اسکرابر هیبریدی نوین به منظور جلوگیری از ورود آلایندههای گازی به محیطزیست کرده؛ کاری که از کارستان کم ندارد و از اولینهای بکر و بومی ایران به شمار میرود. از این جا به بعد گفتوگو را به آقا امید پورهئی میسپاریم تا از چند و چون این نمونه اسکرابر نوین بگوید و نام ایران را مجدد طنینانداز کند. او هم بدون معطلی سکاندار میشود و میگوید: «گاز دیاکسید گوگرد یکی از آلایندههای اصلی هوا با آثار نامطلوب بر موجودات زنده و محیطزیست است که اغلب با احتراق سوختهای فسیلی در محیط انتشار پیدا میکند از همین رو حذف این گاز که مبحث جدیدی هم نیست با توجه به آثار مخرب آن به ویژه بر سلامت انسان، محیطزیست، تأسیسات صنعتی، بناها و ساختمانها خیلی جدی و حیاتی به حساب میآید. با ذکر آثار زیانبار، تصفیه گاز خروجی صنایع ضروری و از اوجب واجبات است؛ البته که اکثراً در مقیاسهای صنعتی در جهان به دو روش تصفیه دودکش صنایع انجام میگیرد و اثرات مخرب کاهش پیدا میکند. اسکرابر مرطوب و اسکرابر خشک دو روش مرسوم است، اما به دلیل نبود بازدهی بالای ۹۸ درصد و قیمت بسیار بالا، بهرهگیری از این دو شیوه در صنایع با آلودگی بالا همچون تولید اسید، تولید گوگرد و موارد مشابه با محدودیت روبروست.»
این پژوهشگر جوان افزون بر ضرورت ساخت اسکرابر هیبریدی و نوین به ذکر جزییات این دانش فنی و سازه کاملا بومی میپردازد و ادامه میدهد: «برای حل این معضل بزرگ مصمم شدم برای نخستین بار در کشور اسکرابر هیبریدی به معنای استفاده همزمان از چندین جاذب آن هم با هزینه اولیه بسیار مناسب حتی کمتر از یک دهم نمونه خارجی بسازم که با تحقیق و پژوهش به نمونه صنعتی ختم شد. اسکرابر نوین با دانش بومی، هزینه جاری مناسب و بازدهی بسیار بالا و ایدهآل تا ۹۹/۹۹ درصد است و در حذف آلایندههای گازی موفق عمل میکند، این ایده یکی از مشکلات مهم صنایع را رفع میکند و بدون رقابت در ایران به ثمر نشست. صد البته که مراحل بعد از ساخت هم انجام شد و اختراع با چندین جاذب در فازهای مختلف با هدف حذف کارآمد آلایندههای گازی به ثبت رسید، گام بعدی در این برهه به کارگیری در صنایع بود که با یاری خداوند این اختراع وارد مرحله تجاریسازی شد و هم اکنون در صنایع با آلایندگیهای متفاوت طراحی و اجرا شده است. گام بعدی این پروژه صادرات به کشورهای همسایه همچون عراق است چراکه کاملاً کاربردی و تاثیرگذار در صنایع خواهد بود به ویژه اینکه در صنایع مختلف در ابعاد بسیار گسترده قابلیت اجرا دارد.»
علم اشتغالزا با چاشنی خلاقیت اقدامات پورهئی به این نمونه از راه اندیشی صنعتی ختم نمیشود و باز هم اقدامات درخور یک جوان پژوهشگر و مخترع را دارد، او شماری از دیگر اختراعاتش را تشریح میکند و میگوید: «همیشه دنبال انجام کاری بودم که اثر مثبت بر محیط داشته باشد، همچون طراحی و ساخت «راکتور چند مرحلهای تصفیه پسابهای صنعتی» با روش نوین تلفیقی، با مزایای نو بودن طرح به نحوی که چه در داخل و چه در خارج از کشور به انجام نرسیده و نمونه مشابهی ندارد همچنین هزینه اجرایی این پروژه در مقیاس واقعی بسیار کمتر از سیستمهای مرسوم است و بازدهی بسیار مناسبی دارد. علاوه بر این طرح «راکتور خورشیدی تصفیه پسابهای صنعتی» هم نمونه دیگر اختراعات است که استفاده از نور خورشید به عنوان منبع انرژی تجدیدپذیر برای تصفیه پسابهای صنعتی با روش همگن مستلزم طراحی و ساخت راکتور خورشیدی با قدرت جذب و بازتابش نور بالاست. دستگاه ساخته شده از نظر طراحی و تجهیزات و همین طور از نظر نوع فرآیند دارای ویژگیهای شاخص و منحصربه فردی است. ناگفته نگذرم هر کدام از این پروژهها به نوبه خود اشتغالزایی خوبی هم در پی داشته که چشمگیر بوده و راهگشا.» این جوان پژوهشگر در پایان سخنانش به رابطه ضعیف صنعت و دانشگاه میپردازد و میافزاید: «سیاستهایی که در سیستم آموزش عالی تعریف شده منجر به ضعف این رابطه میشود که به نظرم نیازمند یک بازنگری جدی است چراکه اغلب دانشجویان و اساتید مقاله محور عمل میکنند در حالی که جای پروژههای صنعتی خالی است.»
ایدههای کاربردی برای کشاورزی نوین این مقال هنوز ادامه دارد و قرار است این بخش را به بانوی پژوهشگری اختصاص دهیم که ۱۴ عنوان مقاله تخصصی در مجلات بینالمللی ISI و ۵۰ مقاله در کنگرههای داخلی و خارجی دارد، بیش از ۱۰، ۱۲ طرح در دست اجرا و همین طور تالیف چندین کتاب با زبان لاتین انجام داده؛ او دکترای تخصصی گیاه پزشکی در گرایش سمشناسی کشاورزی اخذ کرده و استارتاپ برتر کشور در حوزه نانو کشاورزی است. سمیه اللهویسی، فرزند جانباز ۳۰ درصد و بانوی پژوهشگری است که هم اکنون روی ایده ناب «پوشش بذر با استفاده از تکنیکهای نانو» کار میکند و این دانش فنی با دستگاههای بومی را در مقیاس آزمایشگاهی به نتیجه رسانده است.
از اینجا به بعد تشریح و توضیح این ایده راهگشا را از زبان او میخوانیم: «شخصا این ایده کاربردی را پیش میبرم و تا اواسط سال آینده در مقیاس مزرعهای نتایج اجرا شود به ویژه اینکه این طرح به استقرار گیاه در مزرعه کمک میکند و ۳۰ درصد از هدررفت بذر جلوگیری میکند. به عبارتی این طرح در افزایش بازدهی ۳۰ درصدی بذور و یکدست سبز شدن مزرعه کمک شایانی میکند، در ادامه باید تأکید کنم این ایده با فرمولاسیون ابداعی در صرفه جویی آب و خاک هم مثمر ثمر است و از مزایای قابل ذکر آن به شمار میرود. همین طور استفاده بهینه از بذر را به دنبال دارد و از خروج ارز از کشور جلوگیری میکند، به زبان سادهتر برای استانی با صنعت فعال کشاورزی همچون همدان ضروری است و در آخر صرفه جویی در سموم و حفظ محیطزیست را هم به ارمغان میآورد و هزینههای گزاف سموم به شدت کاهش پیدا میکند.» این بانوی پژوهشگر کلامش را پیوند میدهد به این طرح تایید شده و میافزاید: «این طرح برای نخستین بار در کشور اجرا میشود حتی در دنیا هم در سطح مزرعه تاکنون به اجرا درنیامده پس ایده نو و جدیدی است. تجهیزات ساخت این فرمولاسیون با دانش کاملا بومی تهیه شده و امکان افزایش بهرهوری برای کشاورزان را به وجود میآورد. به نظرم ایدههای کاربردی که توانایی حل معضلات و مشکلات موجود را دارند باید زیر پوشش چتر حمایتهای مالی قرار بگیرند تا طرحها به موقع به کار گرفته شوند. در حال حاضر بسیاری از طرحهای مهم به دلیل نبود حمایتهای مالی به تعویق افتاده چراکه تحقیقات بسیار پر هزینه است و مرحله اجرا پر هزینهتر؛ در این میان از متولیان امر درخواست داریم که ایدههای خاص را در اولویت قرار دهند و رسیدگی به این امور را مدنظر داشته باشند.» پایان پیام/89033/